Toen ik als wild en ongeremd, idealistisch blond jong ding in het onderwijs belandde had ik dezelfde ergernis als nu. Het blijft voor mij een lastig te verteren punt dat er docenten zijn die maar met hun eigen vingertje naar een klas blijft wijzen, (wat een drukke, of vervelende, of ongemotiveerde groep heb ik) terwijl mijn nekharen overeind komen en mijn mond gelijk wil schreeuwen; DAT KAN HELEMAAL NIET> EEN HELE KLAS KAN NOOIT DRUK ZIJN, vervelend of wat dan ook. Toen ik dat zei en jaren ervoor er ook nog heel streng (lees-verontwaardigd en nog veel meer, tja nonverbaal was ik nogal ontwikkeld 🙂 bij keek (wel afgeleerd inmiddels): “dat kan niet, wat is jouw aandeel?” werd mij dat niet in dank afgenomen.
Ik denk dat het tij inmiddels wel wat gekeerd is en zelfreflectie meer aan de orde als ooit tevoren, als deel van de teams, het voortgangsgesprek etc. Maar ik hoor het nog steeds.
Dus daarom 5 tips voor de docent om te leren kijken naar hun eigen aandeel! (en daardoor een leuke band met je klas)
- Vraag je klas om eerlijke feedback (leuk via padlet bijvoorbeeld) (enne…we zeggen dat we het doen, maar waar bewaren we het? Dus maak zichtbaar aan je klas dat je er wat mee doet. Als jij serieus genomen wordt, wordt je ook vriendelijker 😉
- Begin de start van je les door aan te geven hoe jij ervoor staat. (Sorry jongens, ben vandaag wat moe, dus als ik kattig reageer…vergeef het mij maar. Nog meer kattige koppen van daag in de klas die solidair met mij kunnen zijn?) Maakt je meer mens en elke student snapt dit. Iets snappen, geeft begrip 😉
- Vraag eens door in de vergadering? “Je ervaart de klas als geheel ongemotiveerd? Of zijn er momenten dat…
- Durf sorry te zeggen tegen je klas: “Je hebt gelijk, ik was te scherp, het was te chaotisch, niet handig uitgelegd etc” (je wordt gelijk vergeven, geloof me! )
- Geef verantwoordelijkheid aan de student zonder ze het gevoel te geven dat ze er alleen voor staan. “Ik denk dat jij dit kunt, ik heb alle vertrouwen in je. Probeer het maar, denk hierbij aan….en over een kwartier vertel je hoe het ging. Lukt het niet, ben ik er…
- En durf toe te geven dat je een deel van de klas lastig vindt om mee om te gaan. Daarvoor is je team er, daarvoor ben je mens. Durf te leren.
- En voor de mensen die mij nu betweterig, een bemoeial, arrogant en nog veel meer origineels vinden; klopt! Je hebt gelijk. Maar ik durf wel te leren 😉
En om de les mooi af te sluiten met een moraal van het verhaal (hoe jufferig kun je zijn hihi) :
Onthou en durf maar te experimenteren; het gezag zit niet in autoritair gedrag , maar in aansluiten bij je doelgroep. Door eerst te investeren in groepsdynamica en een veilige sfeer en te vragen naar hun behoeftes en wensen. Zonder dit aansluiten en een fijne sfeer, komt de student niet tot leren maar kom jij als docent ook niet tot je recht. En laten we dat nou net heel graag willen!