Ik keek hem in zijn ogen en was verkocht. Mijn wangen kleurden rood en ik bemerkte mijn gegiechel. Wat gebeurde er met mij? Waarom deed ik plots zo vreemd? Mijn lip trilde net als mijn handen en ik kreeg het ontzettend warm. Ik voelde mijn hart sneller kloppen dan daarvoor en mijn mond bleef maar een lieve glimlach laten zien. O NEE!! VERLIEFD! Zo geen zin in! NIET NU! Na die andere e.k.l

Gelukkig ben ik een bouquetboek meisje en het leuke is dat die relatie ook echt zo begonnen is. Wauw, zo niet mijn type maar zo lief en ook knap! En die zachtaardige blik, die net zo verliefd naar mij keek als ik naar hem. Ja, dit was hem. Wel beetje vreemd, had ik gelijk al in de gaten maar de ware liefde. Zoeen waar je als jong meisje van droomde, dit was hem!

Dat hij strompelend mijn kamer de volgende dag binnen “viel”  en wel heel erg aan de tijd gebonden was (per minuut en vooral niet storen!) merkte ik vrij snel. Ik als nieuwe geliefde wilde hem smorgens helpen met zijn broodje voor de lunch en ging (op een vreselijk vroeg tijdstip, dat wat liefde met je doet hihi) naar beneden. Maar eh…wat ik daar wel niet deed. Ik liep hem voor de voeten! Hij moest teletekst kijken en dat begon om 1 minuut over en dan had hij nog zoveel minuten voor en kon dan net…

Met een klein beetje verloren hartje, ging ik maar naar boven. Ik begreep het niet. Was ik te brutaal als nieuwe liefde? Ik wist ook niet meer goed hoe het ging, zo’n eerste tijd. Dus beetje onzeker, tja. Vond hij het wel leuk dat ik er was, bij hem had geslapen? Ik hoorde hem de trap opRENNEN en snel een vluchtige zoen op mijn wangen. Doei, ik moet weg anders kom ik te laat!

Daar ging mijn ware liefde, mijn prins….en liet een prinsesje met twijfel achter…

-wordt vervolgd-